Zoveel kinderen...

2 april 2016 - Mbabane, Swaziland

Vanmorgen mochten we mee naar de  govermentschool, waar Anne op vrijdagmorgen de opening verzorgt. 700 zingende kinderen, kippenvel! Hij deed een opwarmer en daarna was het verhaal uit de Bijbel aan de beurt. Dit keer ging het over de barmhartige sameritaan en dit werd uitgelegd aan de hand van een rollenspel. Met in de hoofdrol Jan die beroofd en berooid op de grond lag. Iedereen liep hem voorbij, behalve de barmhartige sameritaan. Gespeeld door ondergetekende. Was leuk om te doen! Daarna kregen we een rondleiding in de bibliotheek, waar ze druk in de weer zijn een systeem aan te leggen en de boeken te ordenen. Ook zagen we de keuken waar elke dag voor 700 kinderen wordt gekookt!  We wierpen een blik in de pan. Als je bedenkt dat 700 kinderen hiervan moeten eten- vaak de enige maaltijd die ze op een dag krijgen- dan word je wel even stil. Aan het einde van de ochtend gingen we naar het Social Health Center, waar we werden opgewacht door 13 bloedjes van kinderen, die meteen wilden knuffelen. We speelden een spel met water met ze. De regels ontging ze volledig, maar ze hadden veel lol en daar ging het om. Binnen vertelde Birgitte het verhaal over Pasen. De kinderen speelden verkleed hun rollenspel, soms tot hilariteit van het overige publiek. Daarna mochten ze kleuren en overhandigden we ze de meegebrachte pakketjes. Wat waren ze enthousiast over een simpel schrift en pen. Ok, ook over de ballon ☺. Al deze kinderen met hun sprekende ogen, hun vieze en vaak kapotte kleding, gezichten en handen die een schoonmaakbeurt kunnen gebruiken, maar wat raken ze me. Soms met een blik van verstandhouding, die rechtstreeks mijn ziel bereikt. Daar kunnen geen woorden tegenop. Ik slik mijn tranen weg en geef ze maar een extra knuffel.

's Middags is Jan met Anne naar Petros en Elisabeth geweest, die samen voor 20 kinderen zorgen. Zelf heb ik even bij de tent gezeten en daarna gekaart met Jessie. 's Avonds hebben Birgitte en ik samen een film gekeken.

Foto’s

2 Reacties

  1. Ineke:
    2 april 2016
    Wat ontroerend. Slik.
  2. Jolanda:
    3 april 2016
    Wat indrukwekkend, als je jou verhalen leest is het ineens een stuk dichter bij.